Laatste week HMBC

Lieve allemaal, de weken hier vliegen voorbij..
Wat heb ik al een hoop mooie dingen mogen zien en bekeven hier.
Maar ook een heleboel niet zulke mooie dingen en soms zelfs ook wel verdrietige dingen. Ook al is de apartheid sinds 1991 officieel afgeschaft hier in Zuid-Afrika zie je nog veel verschil tussen de zwarte en de blanke bevolking. De blanke bevolking woont hier grotendeels in prachtige strandvilla's, in tegenstelling tot de zwarte bevolking die grotendeels in de townships wonen. En natuurlijk zijn er uitzonderingen op de regel...
Maar veel blanke mensen hebben nog een hulp in huis, en die hulp heeft meestal een donkere huidskleur. Hetzelfde geld voor de mensen in de winkel..
Ook heb ik een heleboel geleerd over de cultuur. Mooie gebruiken en tradities van de lokale bevolking, maar ook de downsite van deze oude tradities en gebruiken.

Afgelopen week was alweer mijn laatste week in de kliniek.
Op maandag heb ik weer samen met Lynette het spreekuur gedraaid. het was een drukke en rommelige dag. Daarnaast bleek het echo-apparaat kapot te zijn in het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Met als gevolg dat er een heleboel extra mensen naar ons gestuurd werden om een echo te maken. Zoiets zou in Nederland echt nooit gebeuren.. het schijnt namelijk ook regelmatig te gebeuren dat de echogel daar op is en dat ze daarom geen echo's kunnen maken.
Zo gebeurde het dus dat ik bij verschillende mensenecho's heb gemaakt en deze mensen vervolgens terug konden naar het ziekenhuis met hun echofoto's en hier beleid op werd gemaakt.
Ook dit is onvoorstelbaar..wanneer ik in Nederland een echo maak en iemand doorstuur wordt er altijd opnieuw een echo gemaakt. De persoon die het beleid maakt, wil ook graag zelf met eigen ogen zien wat er aan de hand is.. Maar hier moeten ze duidelijk roeien met de riemen die er zijn.
Op dinsdag ben ik weer mee gegaan op de mobiele. Dit keer gingen we naar een andere pre-school waar de kinderen er duidelijk iets meer verzorg uitzagen dan op de opvang de week ervoor. De gebitjes van de kinderen, zagen er op een uitzondering na, netter uit. Eb de kinderen waren ook beter bij met hun vaccinatieschema, ook al waren er nog enkele kinderen die wel mee naar de bus mochten voor een vaccinatie.
Op woensdag was er weer een voorlichtingsbijeenkomst, deze keer over gezonde voeding, zwangerschapsklachten en borstvoeding. Er moesten namelijk 2 bijeenkomsten in 1 gepropt worden.
Ook hier komen weer bijzondere eetgewoonten naar voren. het i niet ongewoon dat mensen hier 4 of 5 scheppen suiker in hun thee, koffie of pap doen. En met het hoge percentage mensen met suikerziekte is deze voorlichting geen overbodige luxe.
Ook bij deze groep was maar 1 partner aanwezig... veel vrouwen staan er hier alleen voor tijdens de zwangerschap en of bevalling.
Op donderdag gingen we weer met de mobiele kliniek de township in.. altijd weer een verassing wat die dag gaat brengen..
Van Sjoerd had ik tandenborstels mee gekregen en die heb ik die dag uitgedeeld aan de mensen die in de mobile kwamen. Inclusief lollies voor kinderen, ik weet het.. niet de beste combi. Maar de kindjes worden er wel blij van. Er kwamen die dag veel kinderen met uitslag naar de monile met hun moeder. Maar we zagen ook 2 zwangere vrouwen.
Ook weer 2 casussen die je in Nederland niet tegen zal komen...
De eerste vrouw was pas rond 30 weken voor het eerst gezien door een zorgverlener.. de vraag is dus ook hoe betrouwbaar je de zwangerschapsduur rond die termijn vast kan stellen. Een aantal weken later was er een groeivertraging bij haar geconstateerd. Eigenlijk zou ze de dag voordat ze naar ons toe kwam weer een afspraak in het ziekenhuis hebben. Om voor ons onbekende redenen is zij daar niet naar toe geweest... haar buikje voelde erg kleinen volgens mijn berekening was ze al ruim 41 weken. We hebben haar op het hard gedrukt om de volgende dag toch echt naar het ziekenhuis te gaan.
Hoe deze casus zal aflopen, zal ik echter helaas nooit weten..
De laatste vrouw die we die dag in de mobile zagen kwam binnen met pijnklachten in haar onderbuik en als laatste voegde ze nog even toe dat ze de afgelopen 2 maanden ook niet ongesteld was geweest.
Na verdere uitvraag bleek ze ook al wel een zwangerschapstest gedaan te hebben en te weten dat ze zwanger was. Maar het eest schokkende was nog wel dat deze vrouw al 12 jaar HIV positief is en nog nooit medicatie had geslikt. Ze had ook al 3 kinderen, die volgens haar niet HIV positief zijn. Ze had nu ook tuberculose en slikte daar wel medicijnen voor, en wilde nu daarom ook niet HIV medicatie gebruiken.
We hebben haar nogmaals verteld wat HIV inhoudt en dat het echt heel belangrijk is dat ze medicatie gaat slikken. Het leek me geen domme vrouw, maar of we haar hebben kunnen overtuigen om toch met medicatie te gaan starten betwijfel ik..
Het is echt bizar om te zien hoe mensen hier met hun gezondheid omgaan.. alsof ziek zijn en dood hier meer geaccepteerd wordt, meer bij het leven hoort. Er was namelijk ook een dame die haar bloeddruk kwam controleren.. deze was torenhoog... 180/120. Ze bleek al een paar maanden haar medicijnen niet te gebruiken en had daar ook niet zo'n haast mee. In Nederland zou zo iemand opgenomen worden om de juiste medicatie goed in te stellen..
Op vrijdag ben ik niet meer naar de kliniek gegaan, want Else had een training in Port Elizabeth en Dennis was nog in Europa. Dus ik mocht een dagje babysitten.
Afgelopen weekend nog op een paar mooie plekken hier in de buurt geweest, maar vooral ook lekker rustig aan gedaan.
Mijn laatste dagen in J-Bay zijn alweer aangebroken. Het avontuur zit er alweer bijna op.. maar ik ga weer als een rijker mens (vol nieuwe ervaringen) terug naar Nederland. De afgelopen weken heb ik me weer eens beseft hoe bevoorrecht we in NL zijn, ook al zijn we ook heel gied in klagen over bepaalde dingen..

Fijne avond allemaal!
En bedankt voor alle lieve berichtjes en reacties.